Hoe heeft de schaakmicrobe jou te pakken gekregen?
Ik ben voor het eerst met het schaakspel in contact gekomen toen ik een jaar of 10 was. Wij waren op familiebezoek en mijn neef was aan het schaken. Hij legde mij de spelregels uit en we speelden enkele partijen. Ik kon mijn neef geen partij geven maar ik was wel direct gefascineerd door dit spel.
Tijdens mijn tienerjaren heb ik weinig tot niet gespeeld bij gebrek aan een tegenstander. Dit veranderde toen ik eind jaren '70 in het leger zat. Ik ben 2 jaar beroepsmilitair geweest in Leopoldsburg. In de kazerne waren nog een aantal militairen die graag schaakten. Het was een ideaal tijdverdrijf, het schaakvuur was terug aangewakkerd.
Begin jaren '80 ben ik beginnen werken als laborant bij het toenmalige BP (British Petroleum). Er waren enkele ingenieurs die konden schaken. We wisten ook dat er ergens een schaakbord lag. Wanneer wij moesten werken, eigenden we ons dat schaakbord tijdelijk toe. We plaatsen het schaakbord ergens in het labo en, afhankelijk van de werkdrukte, konden we partijen afwerken. Het niveau was zeker niet hoog maar het was wel amusant. Het gaf een extra pigment aan de werksfeer.
Halfweg de jaren '80 begon ik ook schaakboeken te kopen. Het eerste boek dat ik kocht kwam uit de Prisma-reeks, met als titel 'Inleiding tot het schaakspel' van Bouwmeester. Dit boek gaf me voor de eerste maal een theoretische achtergrond. Welke openingen zijn er? Wat zijn sterke en zwakke velden? Wat is aftrekschaak? Waar moet je op letten bij het spelen van een eindspel? Tot dan toe speelde ik puur op intuïtie.
Ook heb ik van bij het begin de evolutie van het computerschaken gevolgd. In 1983 kwam het eerste, zeer rudimentaire, PC-programma op de markt. Niveau 1 was vaak te makkelijk, bij niveau 2 duurde het 15' per zet en bij niveau 3 duurde het 1 uur per zet. Dit is totaal niet te vergelijken met de hedendaagse mogelijkheden van de verschillende schaakprogramma's.
Hoe ben je uiteindelijk in de schaakclub terechtgekomen?
Eind jaren '90 zat ik in de wachtzaal van Dr. Ang, een oogarts. Ik had mijn schaakcomputertje meegenomen om de tijd in de wachtzaal te doden. Toen de dokter me kwam halen, merkte ze op dat ik schaakte. Ze vroeg of ik ook in de plaatselijke schaakclub zat, zoals haar zoon Frederic. Die is enkele jaren als jeugdschaker actief geweest. Ik was uiteraard onmiddellijk geïnteresseerd en ze gaf me de contactgegevens van Diego Poeck.
In december 1998 heb ik voor de eerste maal kennis gemaakt met de club. Ik maakte ook kennis met het toenmalige bestuur waar Marc Weyns, Diego Poeck en Eric Van Brande deel van uitmaakten. De eerste partijen die ik speelde, waren tegen Jurgen De Greyt. Ik verloor die partijen wel, maar ik kon toch wel wat weerstand bieden.
Wat zijn jouw persoonlijke hoogtepunten?
Enkele seizoenen geleden heb ik me kunnen plaatsen voor de eerste afdeling en zelfs enkele punten kunnen behalen. Zo heb ik een overwinning behaald tegen Frans, deze partij is trouwens gepubliceerd in het clubblad.
Zijn je schaakactiviteiten beperkt tot de clubavonden?
Grotendeels wel. In het begin heb ik nog Interclub gespeeld maar dit was moeilijk te combineren met mijn werk. Ik lever steevast mijn bijdrage aan de clubbladen. Eén rubriek is 'Aanvallen vanaf de eerste zet', zowel vanuit het standpunt van wit als van zwart. Een andere rubriek zijn de schaakpuzzels.
Wat zijn je interesses buiten het schaken?
Ik speel graag PC-games. Mijn favoriet spel is 'Heroes of Might and Magic', een strategisch spel dat zich afspeelt in een fantasierijke, Tolkienachtige omgeving. Ik ben ook een fervent biljarter en heb nog verschillende jaren in een snookercompetitie meegespeeld.
Iets waar ik me ook veel mee bezighoud, is popmuziek. Sinds 1976 volg ik de popmuziek op de voet. Door het volgen van de Amerikaanse top 40 doorheen die jaren, heb ik de VS van op afstand wel leren kennen.
Sinds enkele jaren werk ik parttime, waardoor er wel wat tijd is om bovenstaande hobby's uit te oefenen.
Dirk, bedankt voor dit gesprek. Langs deze weg wensen wij jou nog veel schaak- en ander spelplezier toe.